آماده سازی زمین
ماش در خاکهای مختلف قادر به رشد بوده و در خاکهای سبک و غنی از مواد آلی یا اراضی لومی زهکش‌دار و شنی لومی محصول خوبی می‌دهد. اما در
خاکهای مرطوب سرد و رسی و خاکهای آهکی موفقیت چندانی ندارد، به طوریکه در خاکهای آهکی قلیایی دچار کلروز (زردی) می‌شود. بهترینPH خاک برای کشت ماش بین ۶–۵٫۵ بوده و در نواحی رسوبی، اسیدیته ی خاک جهت کشت ماش نبایستی بیش از ۵٫۵ باشد.
ماش به صورت وحشی روییده و غذایی مناسب برای دام است، اما به جهت مصرف خوراکی دانه‌های آن نیز پرورش می‌یابد.
مواد قندی موجود در زیر برگ ماش نیز همواره موجب جذب زنبور عسل به رویش‌گاه این گیاه می‌شود.
ماش از گیاهان روز کوتاه بوده و روزهای بیش از ۱۴ ساعت برای رشد این گیاه مناسب نیست.
به‌طور کلی اگر روزها بلند باشند، نمو آن به تعویق خواهد افتاد.
البته عده ی معدودی از ارقام ماش به طول مدت روشنایی واکنش نشان نمی‌دهند. ماش در مناطق بارانی و خشک کشت می‌شود و مناسب مناطق مرطوب و گرمسیر نبوده و بارندگی شدید هنگام گل دادن برای آن بسیار مضر است. حتی بادهای مرطوب مانع لقاح گلهای ماش می‌گردند. ماش در مناطق خشک، نیمه خشک، نیمه‌گرمسیر و گرمسیر فقط تحت شرایط آبیاری محصول خوبی را تولید می‌کند.
در مناطق مرطوب و گرمسیر هندوستان ماش هم در فصل مرطوب و هم در فصل خشک کشت می‌گردد.
در فصل مرطوب به آبیاری احتیاجی نداشته و در فصل خشک تا ۵ بار آبیاری می‌گردد.
