آماده سازی زمین

آفتابگردان گیاهی است که به ساختمان خاک بسیار حساس بوده و ریشه عمیق این گیاه برای توسعه، گسترش و استقرار احتیاج به خاک پوک دارد در چنین شرایطى حرارت، تهویه، رطوبت لازم برای جوانه زدن و رشد جوانه را به گونه ای رضایت بخش تأمین مى‌گردد.

گل آفتابگردان در ارتفاع ۷۰ سانتی متر تا ۵ متر می باشد. میزان رشد ارتفاعی آفتابگردان بسته به بذر انتخابی برای کاشت  متفاوت خواهد بود.

در ابتدا بهتر است محدوده مناسبی برای کشت این گیاه فراهم نمایید.

بیشتر گیاهان آفتابگردان از نوع بلند می باشند. البته نوع کوتاه این گیاه نیز وجود دارد. نوع کوتاه گل آفتابگردان از نظر ارتفاعی بین ۷۰ تا ۹۰ سانتی متر می باشد.

رشد گل آفتابگردان بدون نور و آفتاب امکان پذیر نیست. بنابراین اگر شما در محدوده ای ابری و بارانی بدون ساعات آفتابی زندگی می نمایید؛ بهتر است از کاشت گل آفتابگردان منصرف شوید. چون نه تنها گیاه رشد خوبی نخواهد داشت به ثمر و باروری نیز نخواهد رسید.

بذر آفتابگردان را در سایه گل و درختان دیگر نکارید. این گیاه مانند کاشت انگور باید در تمام طول روز در تابش مستقیم نور خورشید باشد.

خاک مورد استفاده برای کاشت گل آفتابگردان را از نظر اسیدیته مورد بررسی قرار دهید. اسیدیته این خاک معمولاً بین ۶ تا ۷٫۵ در نظر گرفته می شود. اگر میزان اسیدیته خاک شما از ۶ کمتر می باشد، بهتر است برای جبران کمبود میزان اسیدیته خاک را با کمپوست های اسیدی جبران نمایید.

این ویژگی یک رشد عالی و فوق العاده را برای آفتابگردان ایجاد خواهد نمود .

اگر اسیدیته خاک از ۷ بالاتر باشد، بهتر است آن را با مواد قلیایی چون گرانول گوگرد میکس نمایید. بدین شیوه می توانید خاک مزرعه خود را از نظر میزان اسیدیته به یک حد نرمال و مطلوبی برسانید.

خاک در نظر گرفته برای پرورش گل آفتابگردان باید دارای زهکشی مناسبی باشد. برای کاشت گل آفتابگردان به شکل موفق بهتر است آن را در خاک گرم بکارید. بنابراین فصل انتخابی شما برای این گیاه، فصل بهار(از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت)می باشد.

خاک شما باید شرایط لازم برای این کشت را داشته و به قدر کافی نرم باشد.

بذرهای آفتابگردان با فاصله ۱۵ تا ۴۵ سانتی متر از یکدیگر کشت می گردند. برای قرار دادن این دانه در خاک، گودال نسبتاً عمیقی ایجاد نمایید.

ردیف های کاشته شده در مزارع آفتابگردان باید حدود ۷۶ سانتی متر از هم دور باشند. با انتخاب چنین فواصلی، فضای لازم برای رشد آفتابگردان را ایجاد نموده اید.

میزان فاصله بین دانه های کشت شده برای

آفتابگردان های بزرگ ۴۵ سانتی متر و برای آفتابگردان های کوچک باید برابر با ۳۰

سانتی متر باشد. درون هر گودال کاشت، چند عدد دانه آفتابگردان قرار دهید تا شانس جوانه زدن بالا رود.

آن گاه روی بذرهای آفتابگردان را با خاک ببندید.

این لایه شکل گرفته از خاک باید کم ضخامت باشد و فقط روی بذر کاشته شده را ببندد.

در ادامه کود بر روی این لایه نازک خاک بریزید. بهتر است کود را در اطراف بذر کاشته شده بریزید تا با این کار امکان رشد و قوی شدن ساقه آفتابگردان را به وجود آورید.

باید با پاشیدن مالچ امکان خیس شدن خاک زراعی

آفتابگردان را از بین ببرید. توجه داشته باشید که خاک این دانه ها نباید خیس شود و تنها باید مرطوب گردد. بعد از کاشت گل آفتابگردان, خاک را مرطوب سازید.

برای آبیاری گل آفتابگردان یک برنامه منظم داشته باشید و هر چند روز یک بار اقدام به آبیاری آن نمایید. گل آفتابگردان دوره رشد خود را بعد از گذشت ۲ تا ۳ ماه تکمیل می سازد. این زمان با اواخر تابستان همگام می شود.

اگر آفتابگردان بعد از ثمردهی سنگین شده و احتمال دارد شکسته شود، بهتر است از چوبی در کنار آن استفاده نمایید. برای از بین بردن آفات این گیاه از قارچ کش بهره مند شوید. هنگامی که رنگ گل آفتابگردان تغییر می یابد و خود گیاه کم کم خشک می شود، یعنی زمان برداشت فرا رسیده است.