کاشت عدس

انتخاب بذر

استفاده از بذرهای اصلاح شده و مناسب برای کاشت عدس در مناطق معتدل به صورت کشت پاییزه و در مناطق سردسیر به صورت کشت بهاره میزان بذر گیاه عدس برای تولید مطلوب نیاز به ۲۰۰ بوته در متر مربع دارد. میزان

بذر با توجه به وزن صد دانه و رقم از ۷۰ تا ۱۱۰ کیلوگرم در هکتار متغیر است.

زمان کاشت

مناطق معتدل سرد: ۱۵ آبان تا ۱۵ آذر

مناطق سرد: نیمه دوم اسفند تا نیمه دوم فروردین به محض گاو رو شدن زمین

مناطق نیمه گرم یا گرمسیر: ۱۵ آبان تا ۱۵ آذر

مقایسه تفاوت کشت زمستانه با کشت بهاره نشان می دهد کارایی مصرف آب در کشت پاییزه نسبت به کشت بهاره بسیار بالاست، به طوری که با تغییر کشت از بهار به پاییز، میزان افزایش عملکرد کشت پاییزه نسبت به کشت بهاره در گیاه عدس ۶۹ درصد است. زمان کاشت عدس ، یکی از عوامل مهم و مؤثر در رسیدن به عملکردهای بالا است. هر گونه تأخیر در زمان کاشت موجب کاهش طول دوره رشد و عملکرد می شود. لذا باید به محض گاو رو شدن خاک مزرعه در اولین فرصت اقدام به کشت نمود .

در مناطق سرد کشور در صورت عدم اطمینان از جوانه زدن بذرهای عدس پس از کشت (کشت پاییزه یا زمستانه) تا نیمه دوم اسفندماه، می توان به صورت انتظاری کشت کرد. عملکرد در کشت انتظاری ۵۰ درصد بیش از کشت بهاره است.

داشت عدس

 کودهای شیمیایی

عدس به لحاظ تثبیت ازت آزاد هوا توسط ریشه ها و مصرف آن بعد از تثبیت ازت، احتیاج زیادی به کودهای ازته ندارد. کاربرد ۳۰ – ۲۰ کیلوگرم ازت خالص (به عنوان آغازگر) و ۳۰ – ۱۵ کیلوگرم P۲O۵ در هکتار به صورت مصرف پاییزه توصیه می شود.

کنترل علف های هرز

کنترل مکانیکی: فاصله ردیف کاشت عدس ۲۵ سانتیمتر است. با استفاده از تراکتور چرخ باریک و کولتیواتور می توان علف های هرز را در فاصله خطوط ۵۰ سانتیمتر کنترل نمود .

کنترل شیمیایی: با استفاده از علف کش انتخابی سوپرگالانت ( ۱ لیتر در هکتار) یا گالانت ( ۲ لیتر در هکتار) می توان علف های هرز نازک برگ، و با استفاده از علف کش انتخابی لنتاگران ( ۲ لیتر در هکتار) علف های هرز پهن برگ یکساله در مزارع عدس را کنترل نمود.

 کنترل آفات: سوسک چهار نقط های حبوبات که از آفات انباری مهم عدس محسوب می شود، را می توان با استفاده از ۵/۰گرم در متر مکعب فسفین (معادل ۵/ ۱ گرم در متر مکعب فسفید آلومینیوم) در مدت ۷۲ ساعت گازدهی کنترل نمود.

 کنترل بیماری ها: بیماری فوزاریوم : بیماری پژمردگی فوزاریومی عدس، مهم ترین بیماری عدس در کشور است که در اثر قارچ ایجاد می شود. نظر به اینکه مدیریت بیماری های خاکزاد مشکل است کاربرد بذرهای عاری از بیماری، از بین بردن بقایای آلوده و استفاده از قارچ کش های ضدعفونی کننده بذرها از جمله روش های توصیه شده برای کنترل این بیماری هستند. کلیه رقم های محلی به این بیماری حساس هستند. بنابراین توصیه می شود تا ۵ سال از کشت ارقام محلی در زمین های آلوده به این بیماری خودداری شود.

 برداش عدس

وقتی ۹۰ درصد غلاف های عدس به رنگ قهوه ای روشن مایل به زرد تغییر یابند، محصول آماده برداشت است. در مورد کاشت ماش نیز مقاله ای جذاب در سایت فردین کشت موجود است که شما را به مطالعه آن دعوت می نماییم.

انبارداری عدس

درصد رطوبت بذر عدس در زمان انبار کردن باید ۱۲ – ۱۰ درصد باشد. از انبار کردن بذرهای عدس در انبارهای گرم و

مرطوب و بدون تهویه خودداری شود. در صورت آلوده بودن بذرهای عدس به سوسک چهار نقطه ای حبوبات با استفاده از ۵/۰ گرم در متر مکعب فسفین (معادل۵/۱گرم در متر مکعب فسفید آلومینیوم) در مدت ۷۲ ساعت گازدهی می توان آن را کنترل نمود.